Krzysztof Cugowski
Krzysztof Piotr Cugowski (ur. 30 maja 1950 w Lublinie) – polski piosenkarz, senator VI kadencji.
Współzałożyciel i wieloletni wokalista rockowego zespołu Budka Suflera. Nagrał z nim dwanaście albumów studyjnych, wśród nich płytę Nic nie boli, tak jak życie, której sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. Z zespołem koncertował m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Nagrywał także albumy solowe, w tym płytę Integralnie z coverami przebojów polskiego i światowego rocka. Współpracował z Rayem Wilsonem, Garym Brookerem i Garou. Występował także wspólnie z synami Wojciechem i Piotrem w ramach rodzinnego zespołu Cugowscy.
Wczesne lata
W młodości trenował kulturystykę i boks.
Uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej w Lublinie. Ukończył naukę w lubelskim I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica. Studiował prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, jednakże studiów tych nie ukończył.
Działalność artystyczna
W 1969 wraz ze znajomymi współtworzył zespół rockowy pod nazwą Prompter’s Box, wkrótce spolszczoną na Budkę Suflera. Grupa ta uległa rozwiązaniu pod koniec 1970, a sam muzyk podjął współpracę z zespołem Romualda Lipki – Stowarzyszenie Cnót Wszelakich. Grupa ta przyjęła później nazwę Budka Suflera. W 1975 piosenkarz znalazł się na drugim miejscu w notowaniu „wokaliści roku” czasopisma „Non Stop”. W 1977 opuścił Budkę Suflera, pracował następnie z zespołami Spisek i Cross. Do Budki Suflera powrócił w 1984.
W drugiej połowie lat 80. koncertował w Stanach Zjednoczonych. Budka Suflera wróciła do kraju w 1992 na nagranie płyty pt. Cisza, która przyniosła formacji sukces artystyczny i komercyjny, prowadzący do podjęcia decyzji o powrocie na stałe na polski rynek muzyczny. Największy sukces w karierze zespołu osiągnął album pt. Nic nie boli, tak jak życie, którego sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. W listopadzie 1999 grupa wystąpiła w Carnegie Hall w Nowym Jorku.
W 2001 Krzysztof Cugowski wydał solową płytę z coverami polskich i zagranicznych standardów rockowych. W tym samym roku z Lidią Stanisławską wykonał utwór „Już nie ma dzikich plaż”, który ukazał się na jej drugim albumie studyjnym pt. Inna twarz. W 2005 wziął udział w nagraniu piosenki „Moja mała nostalgia” Grażyny Łobaszewskiej. W 2007 wystąpił jako gość w programie Jak oni śpiewają, gdzie w duecie z Nataszą Urbańską zaśpiewał przebój „Jest taki samotny dom”. W 2014 wystąpił gościnnie w utworze „Zbyt wiele” producenta muzycznego Rozbójnika Alibaby oraz rapera VNM.
W styczniu 2014 Budka Suflera poinformowała, że z końcem roku zespół zakończy działalność. Pożegnalny koncert pt. „Memu miastu na do widzenia” odbył się 18 września 2014 w Lublinie. Muzycy zagrali ostatnie duże koncerty w Toruniu 6 grudnia 2014 i w Krakowie 14 grudnia 2014. Ostatnie (nieoficjalne) pożegnanie nastąpiło w ramach występu w Warszawie 31 grudnia 2014. W 2019 Budka Suflera reaktywowała działalność z Robertem Żarczyńskim jako wokalistą. Krzysztof Cugowski odciął się wówczas od zespołu, nie chcąc, by łączono go z tą działalnością. W wywiadzie dla „Super Expressu” wskazał, że grupa ma chroniony w urzędzie patentowym znak i nazwę, do czego doszło w trakcie jego występów w zespole. Początkowo nie wykluczał podjęcia kroków prawnych przeciwko członkom reaktywowanej grupy, którzy według niego bezprawnie użyli nazwy i loga Budki Suflera. Ostatecznie jednak z tych planów zrezygnował.
W 2014 wraz z Piotrem i Wojciechem Cugowskimi stworzył zespół Cugowscy. Grupa nagrała dwa albumy: Zaklęty krąg i Ostatni raz, który ukazał się również w formacie filmu DVD z nagraniem pożegnalnego koncertu rodzinnego zespołu z 14 maja 2018 w Lublinie. W 2015 zagrał wspólny koncert ze śpiewaczką operową Aleksandrą Kurzak. W 2018 wyruszył w trasę koncertową z okazji pięćdziesięciolecia kariery scenicznej, a z Piotrem Cugowskim nagrał piosenkę „Pani ze snów”, która została stworzona na potrzeby serialu TVP1 Drogi wolności. W 2019 wystąpił w Opolu z recitalem, śpiewając m.in. z Edytą Górniak i Ryszardem Rynkowskim.